Werken met plezier: nut en trots
In de blogreeks ‘zo deden zij het’ laten we elke maand een andere pionier van werkplezier aan het woord. Om duidelijk te maken: met veel plezier naar je werk gaan is niet alleen mogelijk, het is zelfs heel normaal. Maar hoe vind je zo’n baan? En hoe weet je eigenlijk wat je wil? Deze week in de spotlight: Lisa Lumen (25).
Allereerst: wat voor werk doe je?
Ik ben bruiloft zangeres en daarnaast op zoek naar een andere baan.
Hoe weet je wat je wil worden?
Door dingen uit te proberen. Ik ben begonnen op het conservatorium, maar daar na anderhalf jaar mee gestopt. Ze zijn erg streng, alles moet volgens regels. Je kunt geen zuivel eten, niet naar de kroeg. Uren was ik bezig met het rekken van mijn stem zodat ik die aller hoogste noot haalde. Ik vond het niet inspirerend omdat ik niks zelf mocht bedenken. Toen besloot ik te stoppen en psychologie te gaan studeren.
Waarom psychologie?
Tja.. Waarom gaat iedereen psychologie studeren? Het leek me interessant. Misschien komt het omdat het niet als vak op de middelbare school gegeven wordt. Soms denk ik wel eens ‘’Had ik niet gewoon economie moeten studeren, daar was ik goed in’’, maar ik had een negatieve associatie met economie door mijn stomme economie leraar.
Ik dacht dat ik GZ psycholoog wilde worden. 10 maanden heb ik bij Altrecht gewerkt, maar ik merkte dat ik me niet gewapend voelde met de juiste tools. Ik wilde mijn cliënten ontzettend graag helpen, maar de manier van helpen paste niet bij mij. Ik voelde geen nut en trots. Toch raad ik iedereen aan om, wat je ook probeert, er even in door te zetten. Door de ervaring helemaal te doormaken weet je zeker wat wel en niet bij je past.
Hoe wordt je bruiloft zangeres?
Eigenlijk ben ik operazangeres, maar daar zit geen geld in.
”Toch is een droom meestal wel zo aan te passen, dat er geld in zit.”
Ook al ben ik gestopt met het conservatorium, als enige van mijn vriendinnen verdien ik mijn brood met zingen. Iedereen op het conservatorium wordt zelfstandig ondernemer, maar daar wordt je niet in geschoold. En zo gaat het ook op de universiteit, je krijgt geen les over hoe je alle kennis en vaardigheden in praktijk moet brengen.
Hoe kwam je aan je eerste klus?
Door de Ikea. Een vriend van me werkte daar en ze hadden muziek nodig. Toen ben ik daar voor een habbekrats gaan spelen. Aan het eind van de dag, helemaal gaar door de geur van de Zweedse balletjes, werden we voor het eerst gevraagd voor een bruiloft! Totale bluf, want ik wist helemaal niet of we dat wel konden, we hadden dat natuurlijk nog nooit gedaan. Maar ik wist wel dat ze me geld gingen geven voor muziek maken. Dus we zijn gewoon gegaan. Nu doe ik dat al 5 jaar.
En toen rolde het balletje automatisch verder?
”Het is net als bij het zoeken naar een baan: laten zien dat je bestaat. Laat mensen zien waar je goed in bent.”
Ik ga mensen niet vertellen dat ik kan zingen, ik laat het ze horen. Ik sta bijvoorbeeld vaak op open dagen van trouwlocaties zoals kastelen of oude boerderijen te zingen. Dan nemen mensen onze kaartjes mee en krijgen we even later allerlei boekingen binnen.
Waarom ben je opzoek naar een andere baan?
Ik mis een steady inkomen. In de zomer werkte ik bijvoorbeeld 2x per week en verdien ik evenveel als iemand die fulltime zou werken, maar dat is niet elk seizoen, niet eens elke maand zo. Bovendien wil ik graag een bijdrage kunnen leveren, een maatschappelijke impact kunnen hebben. Voor mij geeft zangeres zijn wat dat betreft net te weinig voldoening.
Wat is werkplezier voor jou?
Nut en trots. De essentie van werkplezier draait denk ik om een bijdrage kunnen leveren. Als je je nuttig voelt ben je daar vanzelf ook trots op. Tijdens het zingen kan ik bijvoorbeeld mensen meenemen in wat ze dan voelen, dat is ook nuttig. En ik ben trots omdat ik op een podium voor een publiek sta en het lukt. Dat is mij zelfstandig gelukt. Dat geeft me veel zelfvertrouwen.
Zeker bij het zoeken naar een andere baan, geeft zingen me mijn zelfvertrouwen weer terug. Veel solliciteren brengt een rollercoaster aan emoties met zich mee. Het hopen dat je het wordt, de pijn van het steeds afgewezen worden. Dat is slopend. Dan helpt het enorm als ik ondertussen iets doe wat ik leuk vind. Daarom denk ik dat als je een baan hebt waar je geen nut en trots voelt, je er altijd iets naast moet doen waar je dat wel uithaalt.
Mocht je na het lezen denken ‘’Ik ben blij te concluderen dat ik met veel plezier naar mijn werk ga.’’
→ Ja: Wat fijn! Vind je het leuk ook geïnterviewd te worden? Stuur een mailtje naar sophie@jobbootcamp.nl
→ Nee: Wij zijn gespecialiseerd in mensen naar werkplezier brengen. Bel ons gerust een keer op voor vragen of advies. (tel. 030 227 0396)
